Beeldende therapie is een ervaringsgerichte therapievorm die acceptatie-, veranderings- en ontwikkelingsprocessen tot stand brengt. Zij maakt hierbij gebruik van expressie, reflectie en het uitproberen van nieuw gedrag binnen het creatieproces van kunstzinnig, beeldend werk.
De cliënt gaat op reis om zich te verdiepen in zijn innerlijke gedachten en emoties door middel van tekenen, boetseren, schilderen, beeldhouwen etc. De dialoog tussen de cliënt, de werkstukken en de beeldend therapeut vormt een centraal element. Via expressie in het beeldend werk en communicatie hierover met de therapeut kan de cliënt uitdrukken wat soms met woorden niet uit te drukken valt.

De beeldend therapeut gebruikt beeldende middelen en onderbouwde methodieken om onbewuste behoeften en gevoelens bewust en hanteerbaar te maken.
In het vormgeven van beeldend werk zullen jou voorkeuren in bijvoorbeeld de presentatie, aanpak en het soort materiaal zichtbaar worden. Het maakproces is niet altijd makkelijk, net als het leven zal in het creëren van beeldend werk het een en ander mis kunnen gaan. Onder begeleiding van de beeldend therapeut kan hier een leerproces uit voort komen dat meer beslaat dan het leren over het kunstzinnig werken.

Binnen beeldende therapie kan de cliënt inzicht krijgen, verwerken en verrijken, maar ook het cognitief of lichamelijk functioneren kan vooruit gaan. Beeldende therapie onderscheidt zich van andere vormen van vaktherapie, doordat men werkstukken maakt die een blijvend karakter hebben. De technieken en materialen sluiten aan bij de doelstelling, doelgroep, de methodiek en visie van de beeldende therapeut. Als basismateriaal wordt meestal teken- en schildermateriaal gebruikt, maar ook hout, metaal, klei of papier of natuurelementen kunnen gebruikt worden.